HappyFamily@Florida2019

De laatste dag vroeg wakker, en al weer heerlijk met een bakje koffie en een boekje op het pooldeck, wachtend tot de rest van de Happy Family ontwaakt. De koffers zijn vrij ver gepakt, alle wassen zijn gedraaid, straks alleen nog de handdoeken, en het linnengoed wegwerken. We maken de koelkast leeg, en genieten van de allerlaatste zonnestralen, en de luxe van een "eigen" zwembad. Afgesproken is dat we om kwart voor twee de koffers inladen, en om 2 uur vertrekken (er is er 1 altijd te laat, dus ik plan wat extra tijd in). Om half twee roept diegene (altijd te laat) dat hij zijn paspoort niet kan vinden. Echt, altijd fijn zulke mededelingen. "Ik had 'm in Seaworld aan jou gegeven" Tuurlijk! Zucht.... Nu hij gezorgd heeft voor flinke paniek in de tent, is binnen het kwartier het paspoort gevonden en kunnen we alsnog op tijd vertrekken. We tanken voor de laatste keer (niet teveel, mogen leeg inleveren) en rijden op het gemakje richting Tampa Airport. ...

Wat vliegt de tijd....In de loop van de ochtend komt Sylvia van het management de uitcheck doen. Vantevoren halen we nog wat lekkere harde broodjes en beleg bij de Publix. Voor de verandering doen we rustig aan. Tussen 11 en 12 is de eindcontrole. De mannen maken alles klaar om voor de laatste keer met de boot op pad te gaan. Wij besluiten naar de Miromar Outlets te rijden. Een kleine 35 minuten volgen de TomTom. Net voor enen komen we aan, en pakken eerst een Starbucks. Op het allerlaatste moment heeft Freek besloten toch mee te gaan shoppen, hij heeft nog een zomerjas nodig en wil wat Hollister shirtjes. Die zit dus niet op Miromar. (Wij wisten dat, maar hij heeft zich weer niet goed voorbereid) Het is heel erg rustig, wel veel Duitsers! Wij doen wat aankopen bij Aeropostale, ik scoor 2 leuke vestjes bij Abercrombie&Fitch, en dan gaan Freek en Linsay samen op pad; ze willen ook nog wat schoenen shoppen. We lopen heerlijk in het zonnetje, wat een fijne mall is dit, ...

Vandaag is het voor de dames de laatste vaardag. Morgen gaan we shoppen en mogen de mannen de boot afraggen. We varen in de richting van Fort Myers Beach. Die kant zijn we nog niet opgeweest, met de boot althans, dus ik hoop op een mooi tochtje. Fort Myers Beach is een uurtje of 2 varen. Steeds als we het kanaaltje bij Cape Coral uitvaren valt ons oog op een nestje, we denken zeearenden, maar ik vind ze best klein.  Als we Fort Myers Beach naderen, zegt de heer des huizes al dat we niet dicht bij het strand kunnen aanleggen in verband met de wind en de lage wal (?) ...het zal wel, ik heb daar echt geen verstand van. Wel waren de twee uur varen bijzonder onprettig in verband met de wind en de golven...en open zee, zegt de oudste. We varen de San Carlos Bay een eindje in, achter langs Fort Myers, en ik zeg al gauw dat we hier geen strandjes meer tegen gaan komen (ik heb geen idee, maar heb geen zin meer om nog lang te varen, het barst van de vliegen, of vliegende mieren...

Het wordt een beetje eentonig; vandaag gaan we op pad met de boot! Freek&Linsay blijven thuis, want die willen de wedstrijd zien vanmiddag, en Freek verwacht een pakje van UPS. Hij heeft wel doorgegeven dat ze het op de porch mogen achterlaten als we er niet zijn, maar hij speelt toch graag op safe. Wij varen eerst in de richting van Sanibel, onder de brug door naar het zuidelijkste puntje van het eiland, waar ook de vuurtoren zich bevindt. Ik heb een volle koelbox met lekkere broodjes, yoghurt en wraps, dus we leggen even aan voor lunch. Onder de boot zien we nog net een manatee weg zwemmen in het mega heldere water. Ook wemelt het van de dolfijntjes. Onder en bij de brug zit waarschijnlijk veel vis, aan de hoeveelheid pelikanen te zien. Na de lunch vertrekken we richting Pine Island. Volgens de bootverhuurder zijn er langs het kanaal heel veel mooie oude huizen. Hij heeft gelijk, het is een beetje hippieachtig/Key West stijl, heel anders dan de moderne villa'...